Lezing over de rol van de tempeliers in 1302
Tempeliers en hospitaalridders in de Vlaamse opstand van 1302

Toen in Brugge in 1867 tijdens de bouw van de Schouwburg een immense kelder werd ontdekt, deed een verhaal de ronde dat de werklieden er het skelet van een tempelier hadden gevonden. Volgens een Brugse overlevering zou er onder het Predikherenklooster een onderaardse schuilplaats van tempeliers zijn geweest. Een kraagsteen in de vorm van een duivels kopje in de kerk van Lissewege wordt gretig gelinkt met de ridderorde. In Sint-Pieters bij Brugge zocht een eigenaar van een hoeve, die deel had uitgemaakt van de landgoederen van de tempeliers er ooit tevergeefs naar een verborgen schat. En volgens sommigen zou het Sint-Janshospitaal in Brugge kunnen gesticht zijn door tempeliers. Doch wie graag met beide voeten op de grond staat, weet dat de enige authentieke sporen van  tempeliers te vinden zijn in archiefbronnen. Bovendien vertellen deze geschreven bronnen een verhaal die meer intrigeert dan alle verzonnen mysteries. Het verhaal troont ons mee naar 1302, het jaar van de Guldensporenslag, toen de tempeliers en de hospitaalridders mee geschiedenis hebben geschreven.

Op zondag 16 maart 2008 stelde de Brugse historicus Bernard Schotte de resulaten van zijn onderzoek voor. Zijn lezing over de rol van de tempeliers en de hospitaalridders kan u bijwonen in het Hof van Watervliet.