Controversiële muurschilderingen in Slijpe (B)

In het tafereel worden beide ordes onder de mantel van de Maagd Maria geplaatst. De Hospitaalridders (de latere orde van Malta) hebben echter Sint Jan de Doper als beschermheilige en niet de Maagd Maria. Deze hospitaalridders worden bovendien volledig foutief afgebeeld, met rode kruisen op witte schilden. In werkelijkheid hulden de Hospitaalridders zich in zwarte mantels met witte kruisen. Op het slagveld droegen ze rode mantels met witte kruisen.

Ondanks de tomeloze inzet van VSTH erevoorzitter Gilbert Jansseune ter plaatse, volharden de opdrachtgever en de ontwerper in hun boosheid en duwen ze Slijpe in de richting van andere oorden waar een loopje met de waarheid werd genomen, zoals Rennes-le-Chateau in Frankrijk en Rosslyn in Schotland. Het enige verschil is dat Slijpe een rijke relevante geschiedenis heeft, maar in de muurschilderingen van de dorpskerk vinden we hier bitter weinig van terug. Een gemiste kans.

Update, 30 september 2012.

Na het wegnemen van de stellingen, zijn de fresco's in de kerk van Slijpe in hun geheel te bewonderen. Hieronder zien we de Maagd Maria, die zoals hierboven aangehaald, ten onrechte als beschermheilige van de Hospitaalridders wordt voorgesteld.

Foto 1. Eerste versie van het afgewerkt fresco, zoals hierboven beschreven op 2 juli 2011 in de voorstelling met de nog niet-gedemonteerde stelling.

Foto 2. Tweede versie: mislukte poging om in het fresco de hospitaalridders op een correcte manier voor te stellen. Een paar schilden uit de eerste versie van de voorstelling werden getransformeerd naar een wit achtpuntig kruis op een veld van sabel (zwart) en op een veld van keel (rood). De verkeerde rood ingekleurde achtpuntige kruisen op de witte mantels van de hospitaalridders werden hierbij wit geschilderd, zoals het hoort. Hierdoor ontbreekt echter elke relevante vorm van contrast met de witte (verkeerde) invulling van hun kledij, waardoor de voorstelling van de hospitaalridders foutief blijft en helaas in het geheel niet tot haar recht komt.

Hieronder ziet u een fragment uit het fresco in de rechter beuk:

Uiterst links zien we paus Urbanus II en Bernardus van Clairvaux. Daaronder zien we de wapenschilden van de tempelridder Hoste van Sint-Omaars en de hospitaalridder Robert de Juilliac of Robert de Juilly. De wapenschilden van deze ridders zijn historisch niet correct. Het wapenschild van Hoste van Sint Omaars is azuur met een dwarsbalk van goud, zoals hieronder :

Bron: Delvaux, Le Sang des Saint-Omers, 2007, pp. 16, 227, 250, 270 en 442..

Het correcte wapenschild van Hoste van Sint Omaars vinden we terug in het wetenschappelijk volume van Thomas DELVAUX, Doctorant ès Histoire, civilisation et histoire de l'Art des mondes modernes et contemporains à l'université d'Artois. 'Le Sang des Saint-Omer des Croisades à la quenouille en Artois, Flandre, Normandie, Angleterre et dans les Etats Latins d'Orient'. Saint-Omer, 2007. Zie o.m. pagina's 16, 250 (afbeelding), 270 en vooral de beschrijving van het wapen op bladzijde 442, uit de rubriek ' Essai de descriptif héraldique des familles alliées ', nummer 227. Saint-Omer: d'azur à la fasce d'or ".

Het wapenschild van Robert de Juilliac of Robert de Juilly is ook niet volledig juist. Hieronder ziet u het correcte wapen van de Hospitaalridder :

Gevierendeeld / 2 en 3: een veld van zilver (voorstelling mag in het wit) beladen met een klaverkruis van keel (rood); in het schildhoofd een barensteel met vijf hangers van azuur beladen met drie penningen van sabel (zwart) op elke hanger; deel 1 en 4 : de standaard van de Grootmeester. In de fresco's van Slijpe zijn de penningen in azuur geschilderd (zie helemaal boven). Bovendien heeft de ontwerper een tweede keer geblunderd door het niet-correct uitgevoerd wapenschild van grootmeester Robert de Juilliac te plaatsen op een breedarmig rood tempelierskruis, in plaats van op het wit achtpuntig kruis van de hospitaalridders, hét embleem van de huidige Soevereine en Militaire Orde van Malta.

Robert de Juilliac was commandeur van de 'Balije en Commanderie Vlaenderen' voor de Hospitaalridders, met zetel op het Groot-Tempelhof van Slijpe. Hij werd later Grootmeester op het eiland Rhodos 1374-1376. Het is bijzonder jammer dat deze unieke grootmeester uit Slijpe, die internationaal carriere maakte,niet werd beloond met een correcte weergave van zijn wapen.